چالش هایِ آموزش بالینیِ دانشجویان کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت ویژه: آنالیز محتوای کیفی

زمینه و هدف: آموزش بالینی بخش مهمی از آموزش دانشجویان پرستاری بخصوص دانشجویان کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت ویژه است. لذا دقت نظر در خصوص آموزش بالینی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این مطالعه با هدف تبیین تجارب و چالشهای دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت ویژه در خصوص آموزش بالینی طی رویکرد کیفی انجام شده است. روش بررسی: این مطالعه کیفی به روش تحلیل محتوای قراردادی در فاصله فروردین تا شهریور 1392 در دانشکده پرستاری و مامائی تهران انجام شده است. در مجموع 26 مصاحبه نیمه ساختارمند از 15نفر دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت ویژه که با روش نمونه گیری هدفمند وارد مطالعه شدند، انجام شد. جمع آوری داده ها تا رسیدن به اشباع داده ها ادامه پیدا کرد. مدت مصاحبه ها بین 30 تا 60 دقیقه بود.تجزیه و تحلیل داده ها با روش آنالیز محتوای قراردادی انجام شد. یافته ها : از 15 شرکت کننده در مطالعه، 9 نفر زن و 6 نفر مرد بودند. دامنه سنی آنان بین 25 تا 34 سال بود. در مجموع 310کداولیه از متن مصاحبه ها استخراج شده که به دلیل تقریب مفهومی دو طبقه اصلی عوامل درونی و عوامل بیرونی شکل گرفت. در طبقه عوامل درونی زیر طبقات عدم هویت حرفه ای، عدم انگیزه و تجربه قبلی، و در طبقه عوامل بیرونی؛ تعاملات حرفه ای، عدم همخوانی آموزش نظزی و بالینی و مربی ناکارامد قرار گرفتند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، عوامل درونی و بیرونی متعددی در آموزش بالینی دانشجویان کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت ویژه لازم است وتوجه به این عوامل درونی وبیرونی منجر به افزایش یادگیری دانشجویان این رشته می شود. توجه به عوامل درونی همچون انگیزه دانشجویان، تجربه قبلی و هویت حرفه ای آنها و همچنین عوامل بیرونی همچون انتخاب مربیان کارامد وشایسته، تعاملات حرفه ای و فراهم اوردن محیط مناسب می تواند در رفع چالشهای آموزشی این دانشجویان کمک کننده باشد.